Alevîlikte Efsaneler: Baba Mansur

Bamasur Horasan’ın Meşed (Ateş Kenti) kentinde Bezircan köyünde asasını ateşin içine atar ateş söner ve yalnız asasının ucunda köz kalır. (Közün adı Kosigi’dir.) Bunun üzerine “Artık burada ocağımız tütmez gitme vakti geldi” der ve Kosigî’yi havaya atar. Palu’ya düşer. Tekrar havaya atar bu defa da Muxundu’ya düşer. Varır bakar ki ucu ateş olan asa düştüğü yerde yeşermiştir. Baba Mansur’un bu kerameti oğlu Seyit İbrahim‘den devam eder. Lakapları “Çik Fıryanlardır.” ‘Çik Fıryan’ Kürtçe; Ateşi uçan veya ateş uçuran anlamındadır.

Okumaya devam et “Alevîlikte Efsaneler: Baba Mansur”

Video: Alevîliğin Yazılı Kaynakları

Dîrok (Tarih) Programında William & Mary Üniversitesi Öğretim üyesi Ayfer Karakaya Stump ile Aleviliğin yazılı kaynakları, Ebul Vefa ve Vefailik akımının Alevilik üzerindeki etkileri konuşuldu.

Karakaya:
Vefailik, Anadolu Dinî tarihini yeniden ele almamızı gerektirecek kadar önemli.

El Kakes (Erenlerin Atası) Tac’ül Arifin Seyyid Ebul Vefa-i Kürdî Kimdir:
Ağuçan, Mineyik, Sultan Sinemilli, Kara Pirbad, Şeyh Ahmed Dede, Şeyh Delil Berxican, Derviş Cemal, Dede Garkın, Hızır Üryan gibi Alevi Pir ve Mürşid Ocaklarının şecerelerinde de geçen bir velidir. Menakıbında Semah döndüğü, bunun için tutuklandığı ve Musahip törenleri gerçekleştirdiği açık, belli olan Ebul Vefa Kürdi 10-11. yyda, Hacı Bektaş, Yunus Emre ve Mevlana’dan yüzlerce yıl önce yaşamıştır.

VİDEO LİNK
..