Gizli Belgelerde Maraş Alevî-Kürtler

GİRİŞ
A) Jandarma Genel Komutanlığı’nca 1970’li yıllarda hazırlanan Kürt Aşiretleri’ne ilişkin gizli raporun 60-62. Sayfalarında yer alan bu dökümün de içinde yer aldığı Raporun tamamı daha sonra Kaynak Yayınları’nca 1998’de « Aşiretler Raporu » adıyla yayımlanmıştır. Rapor yapılıp, aradan 8-10 yıl geçtikten sonra “1978” yılında Maraş’ta Kürt-Alevilerin katliama uğradığını ve büyük göçlerin yaşandığı artık bilinmektedir. Bugün ise tamamen red, inkâr ve asimilasyon devam etmektedir.

Okumaya devam et “Gizli Belgelerde Maraş Alevî-Kürtler”

Dewrêş Gewr Ocağı: Bir Direniş Öyküsü

image

Dewrêşgewr Ocağı/Aşireti: Dersim’in Dervişlik Geleneğinde Bir Direniş Öyküsü (Dr. Dilşa Deniz)

Dersim inanç sistemi, aşirete dayalı olan ocaklık üzerinde temellenen bir inanç hiyerarşisi olarak tanımlanabilir. Ocaklar da aslında birer soy/aşiret örgütlenmesi olup, dinsel hiyerarşinin belirlenmesi ve ocak olarak tescili de “keramet” denen temel bir olguya bağlanmıştır. Okumaya devam et “Dewrêş Gewr Ocağı: Bir Direniş Öyküsü”

Alevîlikte Efsaneler: Baba Mansur

Bamasur Horasan’ın Meşed (Ateş Kenti) kentinde Bezircan köyünde asasını ateşin içine atar ateş söner ve yalnız asasının ucunda köz kalır. (Közün adı Kosigi’dir.) Bunun üzerine “Artık burada ocağımız tütmez gitme vakti geldi” der ve Kosigî’yi havaya atar. Palu’ya düşer. Tekrar havaya atar bu defa da Muxundu’ya düşer. Varır bakar ki ucu ateş olan asa düştüğü yerde yeşermiştir. Baba Mansur’un bu kerameti oğlu Seyit İbrahim‘den devam eder. Lakapları “Çik Fıryanlardır.” ‘Çik Fıryan’ Kürtçe; Ateşi uçan veya ateş uçuran anlamındadır.

Okumaya devam et “Alevîlikte Efsaneler: Baba Mansur”

Cemal Avdel Ocağı Tarihi 11.yy

Berxécan adına tanzim edilmiş bir başka ikinci şecerenin daha olduğunu ve bunu, bizatihi kendisinin de gördüğünü bize anlatmıştır. Doğan, bu şecerelerin kağıdında, gizli-yazılı şifrelerin olduğunu da ayrıca hatırlatmıştır. Cemal Avdel ocağının şeceresinde, Tac’ul Arifin Seyyid Ebu’l Vefa (925-1017) ile ilgili güçlü vurgular bulunmaktadır. Ki bu gerçeklik, Berxécan‟ın asıl şeceresinde de aynen bulunmakta ve onun yol/soy ağacı verilmiştir. Buna göre, Cemal Avdel ocağının da, Sultanul Tacul Arifin Seyyid Ebu’l Vefai Kürdi süreğinin bir bağlısı olduğu böylece kanıtlanmıştır.

DEVAMINI OKU

Bir Takvimin Analizi: Gağan Xizir Çarşemê Reş Haftemal (1)

xizir-haftemal-gagan-gaxan-alevilik-resimler-alevi-bayramlari-alevilik-resimleri-kurd-bayramlarıÖZET: 12 İmam Orucu dahil edilmezse, Dersim ve çevre illerdeki Alevilerin en önemli dinsel günleri ve bayramları kış mevsimi süresince gerçekleştirilir. İlk etkinlik 21 Aralık’ta Gağan’la başlar, sonra sırasıyla Hızır, Kara Çarşamba ve 21 Mart’ta Hawtemal/Heftemal takip eder.

Okumaya devam et “Bir Takvimin Analizi: Gağan Xizir Çarşemê Reş Haftemal (1)”

Sultan Sahak Ocağı ve Yârsânlar

yaresan-alevilikeri-kimdir-sultan-sahak-ocagi-kul-seyyid-alevilik-resim-arastirma-alevi-ocaklariKul Seyyid

Giriş

Konuya geçmeden önce Alevilik ve Mürşid ocakları hakkında yanlış bilinen bir genellemeye dikkat çekmek gerekiyor. Büyük çoğunluğumuzda oluşan ” Hacı Bektaş Veli tüm erenlerin başı, Hacı Bektaş Ocağı (13.yy) tüm ocakların mürşidi’dir” gibi çok yanlış ve Alevîlik gerçekliği, Alevî tarihi ile hiç bağdaşmayan bir düşünce hakimdir. Oysaki Ağuçan, Sultan Sahak, Baba Mansur, Dede Garkın Ocakları Hacı Bektaş’dan çok önceleri var olan (ad alan) ocaklardır. Örneğin Ağuçan ve Şeyh Ahmed ve Şeyh Delil Berxêcan Ocakları 11. yy’dır. Sultan Sahak Ocağı 9. yy’dır.

Okumaya devam et “Sultan Sahak Ocağı ve Yârsânlar”

Hamza Aksüt ile Alevi Ocakları – Aleviliğin Kökleri

Hamza Aksüt – Programdan Özetler(mutlaka okunmalı):

Hamza Aksüt Dede Garkın Ocağındandır, “Aleviler” adlı araştırma kitabı üzerine yapılan programda araştırmalarını anlatmaktadır, sözler kendisine aittir, ekler zaten belirtilmiştir. Bence Aleviyim diyen herkesin mutlaka izlemesi gereken bir program.
-Kul Seyyid-

  • Alevî topluluklarının (Kürt, Türk, Arap) yıllar süren çalışma sonucunda izini sürdüm kökeni Irak-Mezopotamya coğrafyasına gidiyor.

  • Ebul Vefa Kürdî’ye yöneltilen SUÇLAMA ” ne semah dönüyorsun KÜRT OĞLANLAR gibi“dir. Ve menakıbnamesinde geçer. İlk “Semah“ı burada görürüz. Seyyidlere zulm yapılınca ebul vefa kürdi Nercisya (nergis) adlı bir Kürt aşiretine sığınır, onu korurlar. Böylece orada pirliğe başlar. Avuçanın, Seyit Mençek isminin geçtiği yerde burasıdır.

    (Belirtmekte yarar vardır: Ebul Vefa Kürdî “Kürdî” nispeti ile Kake yani Erenler Atası olarak bilinir. Annesi Nergis Kürt Aşiretindendir, kendisi GAWAN Kürt Aşiretindendir. Vefa lakabını ona piri vermiştir.  Piri Şeyh Şenbekî ise esasen Şeyh Canbekî’dir. Canbek Kürt Aşiretidir. EK K.S)

Okumaya devam et “Hamza Aksüt ile Alevi Ocakları – Aleviliğin Kökleri”

Kürt Edebiyatı Alevi Bir Edebiyat Olarak Doğdu

Artuklu Üniversitesi Öğretim Üyesi ve Rektör Yrd. Prof. Dr. Kadri Yıldırım:

– Kürt Edebiyatı Alevî bir edebiyat olarak doğdu. İlk örnekleri Kürtçe’nin Hewramî lehçesinde yazıldı.

– Bu şiirler Abbasilerin ilk dönemlerinde (8-9. yy) Cem evlerinde Tambûr eşliğinde ilahî tarzında okunurdu. Cem evlerinin varlığı da Abbasilerin bu ilk dönemlerine kadar gider.

– Bu ilk Kürt (Alevî) edebiyatının ilk temsilcileri içinde 15 kadar Kadın şair vardır.

Okumaya devam et “Kürt Edebiyatı Alevi Bir Edebiyat Olarak Doğdu”